Wprowadzenie
Nowennę zwyczajnie odprawia się od piątku przed niedzielą Wniebowstąpienia, aż do wigilii Zesłania Ducha Świętego. Można też ją odprawiać w różnych okresach roku w sprawach ważnych, w oczekiwaniu na gruntowną przemianę wydarzeń i ludzi, przed bierzmowaniem, ślubem lub innymi ważnymi decyzjami.
Wiemy z Pisma Świętego, że Trójjedyny jest Miłością, a to oznacza, że taka jest Jego natura i że miłość jest jedynym motywem Jego działania. To najważniejsza część orędzia Nowego Testamentu. Ale Pismo Święte, Tradycja i doświadczenie wielu chrześcijan mówią nam więcej: ta Miłość nie jest uczuciem ukrytym w sercu Boga, lecz jest Osobą Bożą – posłanym do nas i działającym w naszej duszy Duchem Świętym. On dąży do tego, aby nasze życie było podobne do życia Jezusa i by wydawało owoce zgodne z Jego wolą i prowadzeniem. A są nimi: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Duch Święty też usuwa skutki grzechu, które blokują nasze dusze na
przyjęcie daru miłości.
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
DZIEŃ PIERWSZY
Miłość
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
W pierwszym dniu nowenny będziemy się modlić do Ducha Świętego o miłość.
Rozważanie: Dla chrześcijan słowo „miłość” (gr. agape) na pierwszym miejscu oznacza Boga, a dopiero na drugim więź między osobami. Ale również ta ludzka miłość – zgodnie z objawieniem – pochodzi od Boga: „Bóg jest miłością i kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg przebywa w nim” (1 J 4, 16). Skoro miłość jest naturą Boga, to w jaki sposób możemy zaczerpnąć z tego źródła? Święty Paweł nam wyjaśnia, że możemy czerpać i napełniać się miłością dzięki temu, że został nam dany Duch Święty: „Miłość Boga wypełniła nasze serca przez Ducha Świętego, który jest nam dany” (Rz 5, 5). To objawienie o boskim pochodzeniu miłości (agape) jest niezwykle ważne dla naszego powołania. Z niego – czyli od samego Boga – wiemy, że dla rozwoju miłości w małżeństwie i życiu zakonnym niezbędna jest współpraca z Duchem Świętym. W codziennej modlitwie należy polecać Mu swoje życie wewnętrzne i wzajemną miłość w rodzinach i wspólnotach. Duch Święty uzdrawia nasze dusze z egoizmu i niewrażliwości, a udziela nam daru jedności i współczucia. Święty Augustyn pokazuje, że zdolność do życia wspólnego otrzymujemy od Trójcy Świętej, bo w tajemnicy trynitarnego życia Ojciec jest Miłującym, Syn Miłowanym, a Duch Święty jest Miłością. Znakiem przeobrażenia człowieka z cielesnego w duchowego jest właśnie zdolność do kochania innych jak Bóg. Miłość nieprzyjaciół (por. Mt 5, 43-44) jest elementem wyróżniającym chrześcijanina – ucznia Chrystusa (por. J 13, 34-35).
Litania do Ducha Pocieszyciela (na dole strony)
Modlitwa: Duchu Święty, każdy człowiek potrzebuje miłości, by żyć i się rozwijać. Ty jesteś jedyną Miłością, która usuwa samotność, napełnia szczęściem, stwarza doświadczenie jedności z Bogiem i ludźmi, pozwala nam zamieszkać w sercu Stworzyciela. Naucz mnie, Panie, bym potrafił kochać tak jak Ty, a także przyjmować miłość od jedynego Ojca, Boga wszystkich ludzi. Niech jasne stanie się dla mojej wiary to, że źródło, które tryska ku życiu wiecznemu, jest wszczepione we mnie.
DZIEŃ DRUGI
Radość
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
W drugim dniu nowenny będziemy się modlić do Ducha Świętego o radość.
Rozważanie: Radość pochodzi z doświadczenia, że jesteśmy kochani przez Boga. Kochani od zawsze i na zawsze: z miłości stworzeni i z miłości odkupieni. Duch Prawdy nam objawia, że Bóg nas stworzył po to, aby nas obdarzyć radością życia wiecznego w Nim. Radość zatem jest owocem zamieszkiwania w nas Ducha Świętego, który jest miłością Ojca i Syna, miłością największą w świecie. Duch-Miłość został nam dany dopiero po męce i zmartwychwstaniu, dlatego radość nasza jest tym większa, że została okupiona ceną cierpienia Zbawiciela. Chrześcijanin ma zatem być niejako równocześnie smutny i radosny, tak jak Chrystus, gdyż prawdziwa chrześcijańska radość realizuje się pośród cierpień i smutków, jako współuczestnictwo w radości Chrystusa. Nie może ona więc podlegać naszej woli. Nie jest również tak, że radość Ducha jest ludzką radością powiększoną poprzez łaskę, ale należy ona do samej Trójcy Świętej i jest dawana wierzącemu jako doświadczenie i współuczestnictwo w miłości Osób Trójcy, i wtedy dopiero jest pełna (J 15, 11). Radość jako owoc Ducha nie może być rozumiana psychologicznie jako nieustanna pogoda ducha. Jest ona raczej nadzieją na spełnienie obietnic danych nam przez Boga.
Litania do Ducha Pocieszyciela (na dole strony)
Modlitwa: Duchu Święty, Boże, radujemy się tym, że jesteśmy kochani przez Ciebie, a znakiem tej miłości jest stałe zamieszkiwanie Twoje w naszych duszach. Ty, Panie, nam uświadamiasz, że z miłości zostaliśmy stworzeni i z miłości odkupieni. Ty sam jesteś naszą Radością, bo nas kochasz nieustannie i bezwarunkowo. Naucz mnie, Panie, cieszyć się każdym Twoim słowem, poprzez które mi pokazujesz, że wszelkie dobro w świecie – i moje życie – jest znakiem miłości Bożej. Spraw, Duchu Święty, abym potrafił się cieszyć stałą Twoją obecnością w moim życiu, a innych prowadził do przyjęcia wiary w Boga Ojca, dającej radość (por. J 15, 11).
DZIEŃ TRZECI
Pokój
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
W trzecim dniu nowenny będziemy się modlić do Ducha Świętego o pokój.
Rozważanie: Pokój jest wyjątkowym darem Ducha Świętego, którego owocowanie w życiu duchowym człowieka nie opiera się na ludzkich zasługach. Podobnie jak miłość i radość, pokój jest darem, którym obdarza nas zmartwychwstały Chrystus, tchnąwszy na nas swojego Ducha (por. J 14, 27). Już narodzenie Jezusa zostało ogłoszone jako zstąpienie Bożego pokoju na ziemię. Pokój otrzymujemy w darze wraz z przyjęciem Ducha Świętego do naszego życia. Jezus, trwając w jedności z Ojcem, zaprowadził pokój pomiędzy niebem i ziemią, pomimo przeciwności, dlatego po zmartwychwstaniu mógł tchnąć Ducha pokoju na swoich uczniów i świat (por. J 20, 20-23). Chodzi zatem o pokój – trwały stan serca – uwidaczniający się właśnie wśród przeciwności, które miałyby go zburzyć. Duchowy pokój jest niezależny od warunków materialnych. Nie oznacza on więc braku przeszkód czy wrogów, lecz wypływa z pewności zbawienia i wiecznotrwałości życia. Pokoju Bożego doświadczamy przez uczestnictwo w pokoju z Bogiem, wysłużonym nam na zawsze przez odkupieńcze dzieło Chrystusa (por. Ef 2, 14). Trzy pierwsze dary: miłość, radość i pokój są stanem wewnętrznym podarowanym przez Boga.
Litania do Ducha Pocieszyciela (na dole strony)
Modlitwa: Duchu Święty, Boże, Ty udzielasz pokoju, którego świat nie zna, ani nie może dać (por. J 14, 27). Pokój, który daje świat, jest fałszywy, gdyż jest przedstawiany jako pewien typ beztroskiego i odizolowanego od problemów życia. Tymczasem Twój pokój zależy od wspólnoty z Bogiem i ludźmi oraz uczestnictwa w łaskach, których udzielasz hojnie w Kościele. Proszę Cię, Panie, pozwól mi pić wodę nowego życia (por. J 4, 10) i doznać pokoju, który tylko Ty jesteś w stanie zapewnić. Uzdolnij mnie do patrzenia na świat i wydarzenia oczami wiary. Spraw, abym potrafił czerpać pokój z jedności z Tobą, z Ojcem i Synem.
DZIEŃ CZWARTY
Cierpliwość
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
W czwartym dniu nowenny będziemy się modlić do Ducha Świętego o cierpliwość.
Rozważania: Cierpliwość jest przede wszystkim cechą Boga, przejawem Jego miłości i miłosierdzia. „Pan, Pan, Bóg miłujący i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w miłosierdzie i prawdę” (Wj 34, 6). Duch Boży, jeśli jest przyjęty sercem, czyni człowieka zdolnym do bycia miłosiernym i cierpliwym. Dzięki temu stajemy się podobni do Niego w podejściu do ludzi niestałych i zmiennych. Zgodnie z greckim znaczeniem słowa ten owoc należałoby rozumieć jako „wielkoduszność”, czyli posiadanie wielkiego ducha, bo znoszenie ograniczeń bliźnich domaga się siły. Jak każdy owoc Ducha Świętego cierpliwość jest przeciwieństwem tego, co znamionuje człowieka zmysłowego: niecierpliwości, gniewu, zazdrości itp. (por. Ga 5, 19-21). Cierpliwość jest kształtem wierności Boga względem swego ludu, który wielokrotnie zrywał przymierza z Nim zawierane. W Nowym Testamencie cierpliwość charakteryzuje czas oczekiwania wśród przeciwności i prześladowań na powtórne przyjście Chrystusa. W literaturze mistyków chrześcijańskich cierpliwość pojawia się jako synonim cierpienia, uplecionego z różnego rodzaju ograniczeń życia doczesnego i ran zadawanych przez ludzki grzech. Jest zatem wynikiem oświecenia dusz zjednoczonych z duszą Chrystusa. Święty Paweł dostrzega szczególną potrzebę cierpliwości duszpasterzy względem powierzonej im owczarni (por. 2 Tm 4, 2).
Litania do Ducha Pocieszyciela (na dole strony)
Modlitwa: Duchu Święty, wiem, że bez Twojej łaski nie potrafiłbym być cierpliwy, gdyż natura raczej popycha mnie do sądzenia zachowań ludzi według siebie i do licznych prób dostosowania innych do mojego temperamentu i rytmu działania. Jakże trudno mi kochać tych, którzy są całkowicie różni ode mnie. Tymczasem cierpliwość to zrozumienie, że wszyscy mają swoje własne tempo wzrostu. Proszę Cię, Duchu Święty, napełniaj mnie wielkością Twojej miłości miłosiernej, bym oddawał wszystkich moich braci i siostry Twojej opiece i ufał, że Ty dokonasz ich przemiany w czasie dla nich właściwym. Ty sam jesteś źródłem przemiany, zadatkiem na życie wieczne. Błogosław mi i przemieniaj mnie z człowieka niecierpliwego w nowego człowieka, pełnego miłosierdzia.
DZIEŃ PIĄTY
Uprzejmość
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
W piątym dniu nowenny będziemy się modlić do Ducha Świętego o uprzejmość.
Rozważania: Przeciwieństwem uprzejmości jest zasada sprawiedliwości wymiennej: oko za oko, ząb za ząb. Uprzejmość jest synonimem miłości Boga, który kocha, nie spodziewając się odpłaty, który kocha grzeszników… My nie jesteśmy w stanie nic dać Bogu, a jednak On, będąc najwyższym Dobrem i źródłem wszelkiego dobra, obdarza nim człowieka bez żadnego innego motywu – tylko z miłości uprzejmej. Historia zbawienia pełna jest dowodów uprzejmości i wspaniałomyślności Boga wobec swego ludu, który odchodził, grzeszył z bożkami, nie oddawał czci jedynemu Bogu. W Nowym Testamencie uprzejmość/wspaniałomyślność wyraża się w tym, że Chrystus przychodzi do grzeszników i (dosłownie) przeciwników Boga, aby ich obdarzyć godnością dzieci Bożych. Po to Chrystus zakłada Kościół i tchnie swojego Ducha Świętego, aby zniszczyć mur grzechu i na nowo pojednać ludzi z Bogiem. Legalizm i formalizm w relacjach międzyludzkich są przeciwieństwem działania Ducha Świętego; Jego uprzejmość teologia wyraża przy pomocy określenia łaski uprzedzającej. Duch Święty nie kocha ludzi wybiórczo ani według ich doskonałości moralnej, lecz w sposób niepojęty dla ludzkiej miłości: mieszka w ludziach grzesznych i słabych, aby ich uzdrawiać i wlewać w nich Boże życie. Uprzejmość jest cechą wypływającą z Bożej mądrości (por. Jk 3, 17), dlatego jest synonimem miłosierdzia.
Litania do Ducha Pocieszyciela (na dole strony)
Modlitwa: Duchu Święty, Kościół jest znakiem Twojej miłości uprzejmej i wspaniałomyślnej, gdyż to Ty usuwasz wrogość grzechu, a prawo zakazów zastępujesz nowym prawem miłości i wolności dzieci Bożych. Spraw, Duchu Święty, abym był zdolny do wychodzenia ze słowem Ewangelii do ludzi oziębłych duchowo lub tych, którzy nie żywią chęci pogłębienia wiary.
DZIEŃ SZÓSTY
Dobroć
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
W szóstym dniu nowenny będziemy się modlić do Ducha Świętego o dobroć.
Rozważania: Termin „dobry” można odnieść w sensie absolutnym tylko do Boga. Jedynie On jest dobry (por. Mk 10, 18), człowiek może być „dobry” tylko poprzez uczestnictwo w dobroci Boga, Ducha Świętego. Ta stała zależność naszego życia od życia, które Bóg nam daje w swoim Duchu, jest powodem owocowania dobroci Boga w myślach i postawie. Stajemy się po prostu takimi jak On i niesiemy ludziom to, co od Boga otrzymujemy: miłość, radość, światło, zorientowanie na dobro, miłosierne oczy i spojrzenie miłosierne Boga na grzeszników, gorliwość w głoszeniu zbawienia. Duch Święty, kształtując życie wewnętrzne człowieka, daje mu przede wszystkim poznać nieograniczoną dobroć Boga względem niego i całego stworzenia. Dobroć wykracza poza prawość, z którą jest niewątpliwie związana. Prawy człowiek bowiem uzależnia swoją dobroć od postępowania bliźnich i ich lojalności, natomiast dobroć – owoc Ducha Świętego – naśladuje Boga, który wszystko czyni bezinteresownie. Hojna dobroć Boga staje się głównym motywem działania ludzi obdarzonych łaską dobroci.
Litania do Ducha Pocieszyciela (na dole strony)
Modlitwa: Duchu Święty, Boże, tylko Ty jesteś dobry, a każdy człowiek może uczestniczyć w bogactwach Bożego życia, mądrości i miłości. Duchu Święty, pozwól mi odróżniać trzy wymiary dobra: co jest dobre w Twoich oczach, co od Ciebie pochodzi oraz to dobro, którego rzeczywiście chcesz udzielić. Pragnę poprzez łaskę dobroci upodobnić się do Ciebie, by pociągać braci i siostry do miłości jedynego Boga.
DZIEŃ SIÓDMY
Wierność
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
W siódmym dniu nowenny będziemy się modlić do Ducha Świętego o wierność.
Rozważania: Wierność jako owoc Ducha rozumiana jest jako trwałe przymierze z Bogiem, którego gwarantem jest Duch Święty. Duch Pocieszyciel został udzielony Kościołowi w dzień Pięćdziesiątnicy, adziś łączy ludzi z Chrystusem oraz między sobą. A zatem przymierze to nie opiera się na umowie prawnej, lecz na mocy Ducha Świętego, który pobudza nas do wzajemnej miłości. Bez miłości trudno by było stworzyć trwałe więzy. Wierności nie da się narzucić prawem lub przymusem. Wierność wobec Boga jest obowiązkiem Kościoła jako całości i konkretnych wspólnot, do których należymy. Sprawdzianem wierności jako owocu Ducha jest świadectwo trwania w jedności z Kościołem w sytuacji rozłamów i podziałów. Tylko Pocieszyciel jest w stanie przezwyciężyć skłonność ludzką do niewierności i braku wdzięczności, oświecając nas. Wierność Boga jest przyczyną i głównym motywem uwielbiania Go i dziękczynienia (por. Ps 92).
Litania do Ducha Pocieszyciela (na dole strony)
Modlitwa: Duchu Święty, wierzę, że Twoja wierność jest źródłem trwania przymierza. Ty, jako Duch Ojca i Syna, mówisz, słuchasz, powołujesz, kochasz, prowadzisz, udzielasz siły w konkretnych momentach. Pragnę być Ci wierny na modlitwie i nieustannie czerpać od Ciebie mądrość, siłę i miłość. Pragnę zanurzyć się w Tobie jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą strumienia (por. Ps 1). Pragnę żyć w promieniach Twojej obecności.
DZIEŃ ÓSMY
Łagodność
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
W ósmym dniu nowenny będziemy się modlić do Ducha Świętego o łagodność.
Rozważania: Łagodność należy do najbardziej typowych cech działania Ducha Świętego, którego jesteśmy świątyniami. Boga „stać” na łagodność, gdyż jest wszechmocny i miłosierny. On dostosowuje swoją pomoc do każdej osoby, do jej kruchości lub siły, gdyż zna wszystkich ludzi w stopniu doskonałym. Jezus wyraża tę wszechwiedzę Boga w porównaniu: „nawet włosy na waszej głowie wszystkie są policzone” (por. Łk 12, 7). Ową łagodność Boga wyraża też proroctwo Izajasza o Mesjaszu: „Zesłałem na niego mojego ducha […]. Trzciny nadłamanej nie złamie i tlącego się knota nie dogasi” (Iz 42, 1.3). Duch Święty, dając człowiekowi zrozumienie tej Bożej tajemnicy, obdarza go również umiejętnością oddawania sprawiedliwości w ręce Boga. Człowiek łagodny odznacza się wewnętrznym poznaniem, iż Boża opatrzność czuwa nad każdym szczegółem jego życia, teraz i w przyszłości. Dlatego owoc łagodności kształtuje się i wzrasta w trakcie szczerej modlitwy, czystej rozmowy z Bogiem.
Litania do Ducha Pocieszyciela (na dole strony)
Modlitwa: Duchu Święty, chociaż Twoja wszechmoc przekracza wszelkie siły przyrody i wszelką potęgę ziemskich mocarstw, to jednak znamieniem Twojej miłości jest łagodność, stworzenia traktujesz z delikatnością, dodając łaskę po łasce. Proszę Cię, Panie, abym i ja upodobnił się do Ciebie w mojej relacji do sióstr i braci, zalęknionych z powodu częstego doświadczenia hardości słów, nieżyczliwości,a nawet zawiści. Uczyń mnie nowym człowiekiem, bym potrafił słuchać Twoich natchnień i łagodnie odnosić się do bliźniego.
DZIEŃ DZIEWIĄTY
Opanowanie
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Przybądź, Duchu Święty (sekwencja na dole strony)
Credo
W dziewiątym dniu nowenny będziemy się modlić do Ducha Świętego o opanowanie.
Rozważania: Ostatni owoc Ducha jest wyraźnym owocem zjednoczenia woli chrześcijanina z wolą Bożą i to w takim stopniu, że zgadzanie się z nią połączone jest z wewnętrznym światłem poznania, pochodzącym od Ducha. Opanowanie jest zatem skutkiem „panowania” Ducha nad wolą, rozumem i uczuciami człowieka, który wcześniej wielokrotnie powtarzał Mu swoje „tak”. Ten owoc Ducha przejawia się w osobach, które przeżyły etap śmierci „starego człowieka” w sobie, odrzucając wszystko to, co mogłoby być przeciwne Bogu. Teraz dzięki mocy Ducha wola ludzka jest pod stałym nadzorem łaski. Święty Piotr pokazuje, że różne owoce Ducha i cnoty współuczestniczą w ukształtowaniu nowego życia, bo powściągliwość winniśmy dołożyć do poznania, a do niej dodać cierpliwość (por. 2 P 1, 6). Podążanie za Duchem i dostosowanie się do Niego oznaczają zarówno wypełnienie Prawa, jak i przekroczenie go. Bóg nie tylko zapowiada święty sposób życia wierzących, ale także daje wszelkie potrzebne narzędzia, by go osiągnąć poprzez dzieło uświęcenia prowadzone w naszym życiu przez Ducha Świętego. Wstrzemięźliwość to nie tylko wynik naszych postanowień i ascezy, to przede wszystkim owocna współpraca z Duchem Świętym, dzień po dniu (por. Ga 5, 25).
Litania do Ducha Pocieszyciela (na dole strony)
Modlitwa: Duchu Święty, opanowanie jest wspaniałym owocem Twojej miłości, bo wszystkim naszym ruchom, dziełom, inicjatywom nadajesz właściwą miarę i właściwy rozmach. Ty, Panie, ucz mnie miłości, która pobudza do życia w wolności i tworzy przestrzeń rozwoju. Spraw, abym swoim opanowaniem przyciągał innych do Ciebie.
Sekwencja do Ducha Świętego
Przybądź Duchu Święty
Spuść z niebiosów wzięty
Światła Twego strumień
Przyjdź ojcze ubogich
Dawco darów mnogich
Przyjdź światłości sumień
O najmilszy z gości
Słodka serc radości
Słodkie orzeźwienie
W pracy Tyś ochłodą
W skwarze żywą wodą
W płaczu utulenie
Światłości najświętsza
Serc wierzących wnętrza
Poddaj swej potędze
Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia
Jeno cierń i nędze
Obmyj co nieświęte
Oschłym wlej zachętę
Ulecz serca ranę
Nagnij co jest harde
Rozgrzej serca twarde
Prowadź zabłąkane
Daj Twoim wierzącym
W Tobie ufającym
Siedmiorakie dary
Daj zasługę męstwa
Daj wieniec zwycięstwa
Daj szczęście bez miary
Daj zasługę męstwa
Daj wieniec zwycięstwa
Daj szczęście bez miary
Litania do Ducha Pocieszyciela
Kyrie eleison. Christe eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Duchu Święty, Panie i Ożywicielu, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który od Ojca i Syna pochodzisz,
Duchu Święty, który mówisz przez proroków,
Duchu Święty, za sprawą którego Syn Boży stał się człowiekiem,
Duchu Święty, który wybrałeś Maryję na oblubienicę,
Duchu Święty, twórco ciała Kościoła i jego dzieł,
Duchu Święty, stworzycielu świata i przewodniku zbawienia,
Duchu rozumny, darzący nas mądrością wiary,
Duchu świętości, napełniający nas Bożym życiem,
Duchu jedyny, tworzący powszechną jedność w miłości,
Duchu wieloraki, źródło i dawco darów,
Duchu subtelny, dający tchnienie modlitwy i pokoju serca,
Duchu rączy, śpieszący potrzebującym na pomoc,
Duchu przenikliwy, dający słowu moc zbawienia,
Duchu nieskalany, oczyszczający nas z grzechów,
Duchu jasny, oświecający dusze mądrością,
Duchu niecierpiętliwy, uśmierzający ból i łagodzący cierpienie,
Duchu, miłośniku dobra, kształtujący prawe serca i sumienia,
Duchu bystry, rozcinający więzy śmierci i błędu,
Duchu niepowstrzymany, udzielający wolności,
Duchu dobroczynny, wiodący nas ku szczęściu,
Duchu, miłośniku ludzi, przebóstwiający nas miłością wieczną,
Duchu trwały, którego panowaniu nie będzie końca,
Duchu niezawodny, dla którego nie ma nic niemożliwego,
Duchu spokojny, wyzwalający od trosk i dający pokój,
Duchu wszechmocny, podtrzymujący świat w istnieniu,
Duchu wszystkowidzący, przewodniku Kościoła w czasach zamętu,
Duchu przenikający duchy, którego wiedzy nie umknie żadna myśl,
dobra lub zła
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
P. Duch Pański napełnił okrąg ziemi.
W. Ten, który ogarnia wszystko, zna każdą mowę.
P. Módlmy się. Duchu Święty, Pocieszycielu, którego potęgą zostaliśmy
obdarzeni przez Ojca na mocy zasług Jezusa Chrystusa,
rozgość się w naszych duszach i napełnij nas łaską, abyśmy mogli
się radować nowym życiem dzieci Bożych, teraz i w wieczności.
Który żyjesz i królujesz w jedności z Ojcem i Synem, Bóg przez
wszystkie wieki wieków. Amen.